Jaufré Rudel (1113-1170)
Recueil: chansons

Pro ai del chan essenhadors



Pro ai del chan essenhadors
En torn mi ez ensenhairitz:
Pratz e vergiers, albres e flors,
Voutas dauzelhs e lays e critz,
Per lo dous termini suau,
Qu'en un petit de joy m'estau
Don nulhs deportz no·m pot jauzir
Tan cum solatz d'amor ualen.

Las pimpas sian als pastors    
E als enfans borteitz petitz,
E mias sion tals amors
Don ieu sia jauzens jauzitz,
Qu'ieu la sai bona tot aitan
Ves son amic en greu loguau,
Per so suy trop soen marritz
Quar no n'ai so qu'al cor n'aten.

Luenh es lo castelhs e la tors
Ont elha jay e sos maritz,
E si per bos cosselladors
Cosselhan no suy enantitz,
(Qu'autre cosselhs petit me·n uau,
Aitant n'ay fin talan corau),
Alres no·y a mais del murir
S'alqun joy no n'ai enbreumen.

Totz los vezis apel senhors
Del renh on sos ioys fo noyritz,
E crey que·m sia grans honors,
Quar ieu dels plus envilanitz
Cug que sion cortes leyau:
Ves l'amor quins el cor me·n clau
Ai bon talant e bon albir,
E say qu'ilh n'a bon escïen.

Ma voluntat s[e]·n vay la cors
Nueit e·l dia esclarzitz
Laintz per talant de son cors,
Mas tart mi ve e tart mi ditz:
«Amicx, fas elha, gilos brau
An comensat tal batestau
Que sera greus a departir
Tro qu'abduy en siam jauzen.»

 


Jaufré Rudel

 

02jaufrerudel