Jaufré Rudel (1113-1170)
Recueil: chansons

Belhs m'es l'estius e·l temps floritz



Belhs m'es l'estius e·l temps floritz
Quan l'auzelh chanton sotz la flor,
Mas ieu tenc l'iuern per gensor
Quar mais de joy mi es cobitz,
E quant hom ve son jauzimen,
Es ben razos e d'avinen
Qu'om sia plus coyndes e guays.

Er ai ieu joy e suy jauzitz
E restauratz en ma valor,
E non iray jamai alhor
Ni no·n querrai autruy conquistz,
Qu'eras say ben az escïen
Que selh es savis qui aten
E selh es fols qui trop s'irays.

Lonc temps ai estat en dolor
E de tot mon afar marritz,
Qu'anc non fuy tan fort endurmitz
Que no·m rissides de paor,
Mas aras vey e pes e sen
Que passat ai aquelh turmen,
E non hi vuelh tornar jamays.

Mout mi tenon a gran honor
Totz selh cuy ieu n'ey abeditz,
Quar a mon joy suy revertitz,
E laus en lieys e Dieu e lhor,
Queran lur grat e lur prezen,
E que qu'ieu me n'anes dizen,
Lai mi remanh e lay m'apays.

Mas per so me·n suy eschaizitz:
Ja non creyrai lauzenjador,
Qu'anc no fuy tan lunhatz d'amor
Qu'er no·n sia sals e gueritz:
Plus savis hom de mi mespren-
Per qu'ieu sai ben az escïen
Qu'anc fin' amor home no trays.

Mielhs mi fora jazer vestitz
Que despollatz sotz cobertor,
E puesc vos en traire auctor
La nueyt quant ieu fuy assalhitz:
Toz temps n'aurai mon cor dolen,
Quar aissis n'aneron rizen
Qu'enquer e·n sospir e·n pantays.

 


Jaufré Rudel

 

02jaufrerudel